jakoś tak leci.........

Czas umyka...... Teraz praktycznie cały czas się uczę, bo sesja trwa...... raz jest lepiej raz jest  gorzej.... ogólnie to mam ostatnio mało czasu i nie odwiedzam bloga za często.....

Znalazłam dzis takie opowiadanko i pragnę go zamieścić na moim blogu...

Kimkolwiek jesteś, kocham Cię!

Po cichej uliczce wielkiego miasta szedł sobie drobny staruszek,Powłócząc nogami w jesienne popołudnie. Zeschłe liście przypominały mukażde przeszłe lato. Przed sobą miał długą, samotną noc w oczekiwaniuna kolejny czerwiec. Aż nagle w stercie liści w pobliżu sierocińca,mała kartka papieru zwabiła jego wzrok. Zatrzymał się więc i podniósłją trzęsącymi się dłońmi. Czytając dziecinne literki, starzec wybuchnąłpłaczem, bo słowa paliły wnętrze niczym piętno. "Kimkolwiek jest ten,kto to znalazł, niech wie, że go kocham. Kimkolwiek jest ten, kto toznalazł, niech wie, że go potrzebuję. Nie mam nawet z kim zamienićsłowa, więc ten, kto to znajdzie, niech wie, że go kocham!" Oczystaruszka spoczęły na budynku sierocińca i dostrzegły małą dziewczynkęZ nosem smętnie przyklejonym do szyby. I wiedział już, że wreszcieznalazł przyjaciółkę, Więc pomachał do niej i posłał jej jasny uśmiech.Oboje wiedzieli też, że spędzą zimę razem, naśmiewając się z deszczu.Naprawdę spędzili zimę, śmiejąc się z niepogody, Rozmawiając przez płoti obsypując się drobnymi podarkami, które dla siebie zrobili. Staruszekrzeźbił dla niej przepiękne zabawki, dziewczynka zaś rysowała muobrazki, na których piękne panie spacerowały w słońcu i zieleni drzew,i oboje dużo się śmiali. Lecz dnia pierwszego czerwca dziewczynkapodbiegła do płotu, by pokazać starcowi swój nowy rysunek, a jego tamnie było. Przeczuwała jakoś, że on już nie wróci, Pobiegła więc dopokoju, wzięła kredki i papier i napisała... "Kimkolwiek jest ten, ktoto znalazł, niech wie, że go kocham. Kimkolwiek jest ten, kto toznalazł, niech wie, że go potrzebuję. Nie mam nawet z kim zamienićsłowa, więc ten, kto to znajdzie, niech wie, że go kocham!"
autor nieznany