Czekając na spełnienie naszego największego marzenia

dziś tj. 12 maja mija dokłądnie rok czasu, kiedy poznałam-po raz pierwszy zobaczyłam Pawła...do dzisiaj o nim mysle i choc on ma mnie daleko i głeboko......... ja pamiętam dokładnie ten dzień- każdy szczegół......szkoda, ze to się tak skończyło próbuje zapomniec lecz to nie jest takie proste jak by sie mogło wydawac............widocznie tak ma być.......... tylko wspomnienia i marzenia zostały......a może lepiej by było bez nich.........moze łatwiej............ 

ratujmy swoje życie <script language="JavaScript"> </script> Zaloguj się <form target="loginframe" name="f_login2" style="display: inline;" method="post" action="http://secure.onet.pl/forum/login.html" onsubmit="if(document.f_login2.ssl.checked) document.f_login2.action='https://secure.onet.pl/index_extended.html'"><input name="url" value="http://pioplo11.blog.onet.pl/1,log.html" type="hidden"><input name="errurl" value="http://pioplo11.blog.onet.pl/-1,log.html" type="hidden"><input name="app_id" value="70" type="hidden"><input name="ok" value="1" type="hidden"><input name="r" value="http://pioplo11.blog.onet.pl/1,log.html" type="hidden"> E-mail <input class="v2" id="e" name="e" max

Adam Asnyk - Jednego serca! "Jednego serca! tak mało! tak mało, Jednego serca trzeba mi na ziemi! Coby przy mojem miłością zadrżało: A byłbym cichym pomiędzy cichemi... Jedynych ust trzeba! skąd bym wieczność całą Pił napój szczęścia ustami mojemi, I oczu dwoje, gdzieby, patrzył śmiało, Widząc się świętym pomiędzy świętemi. Jednego serca i rąk białych dwoje! Coby mi oczy zasłoniły moje, Bym zasnął słodko, marząc o aniele, Który mnie niesie w objęciach nieba... Jednego serca! tak mało mi trzeba, A jednak widzę, że żądam za wiele!" Adam Asnyk 1869