Czwartek...



Pragnę zamieścić tutaj moje opowiadanko;


Kimjestes???

   

Zastanawiałeś się kiedykolwiekkim jesteś? Po co właściwie żyjesz?

Czy wiesz, jaki jest sens twojego życia? Po czym poznajesz,że żyjesz?

Tak, bije Ci serce, krew płynie w żyłach, oddychasz....

Dobrze, ale czy to już wszystko?

Są to przecież czynności, które twój organizm wykonuje beztwojej pomocy. Co więc ty czynisz, człowieku XXI wieku? Czy ty potrafisz żyćdla innych? Wokół ciebie jest tylu ludzi, którzy potrzebują twojej pomocy. Tak,właśnie twojej, nie twojego brata, siostry, taty, mamy, ale właśnie twojej. Czyjesteś w stanie im to dać?

  

Dzisiaj panuje moda na zdanie: „Nie mam czasu”. Wiem, czasunie można zatrzymać. Ludzie chorzy na nieuleczalne choroby, niejednokrotnie bychcieli, by czas stanął w miejscu, bo wiedzą, że za kilka dni, może miesięcyich życie dobiegnie końca i choroba wygra. Ludzie, którzy znajdują się wniebezpieczeństwie pragną, by czas płynął szybciej, aby wszystko się jużskończyło.

A czego Ty pragniesz? Czego od życia oczekujesz?



  

Masz wszystko. A może jednak czegoś Ci brakuje? 

Świat tak szybko się zmienia. Dziś masz jednego,najwierniejszego przyjaciela, a jutro może się on okazać największym twoimwrogiem. Za kilka lat, zastąpi Cię mądrzejszy i bystrzejszy robot, który zrobiwszystko za ciebie.

Czy wiesz, co czeka na Ciebie za drzwiami Twego domu?

Nigdy nie możesz być pewny, że kiedy wychodzisz z domu,jeszcze do niego wrócisz. Nie wiesz, co czyha na Ciebie za ścianą. Zawszemusisz być gotowy na śmierć. Nie możesz odkładać miłości na ostatnie chwileswojego życia, bo nie wiesz kiedy Twój koniec nastąpi.



  

Możesz iść pustą ulicą, a potrąci Cię samochód; możesz byćsam na pustyni, a zostaniesz przez kogoś skrzywdzony; możesz.... Ty sam wiesz,co jeszcze możesz zrobić. Tylko pamiętaj, są rzeczy ważniejsze od: komputera,Internetu, samochodu, narkotyków, papierosów.

Dlaczego ciągle patrzysz przez okulary, które zmuszają Ciędo spostrzegania tylko tych złych rzeczy? Dlaczego?  Może nie masz odwagi, by podejść do starszej pani, która zledwością dźwiga niewielkie zakupy, może nie masz odwagi wziąć do ręki różańca,modlitewnika i pomodlić się; pomodlić się za kogoś, kto właśnie umiera, kto potrzebuje w tym właśnie momencie,twojej modlitwy.

A dlaczego masz odwagę wziąć papieros, czy napić się wina,wódki.... dlaczego, tak często ranisz ludzi? Dlaczego?

  

Czasem zachowujesz się jak ktoś, kto nie ma serca.

Zastanawia mnie jedno-dlaczego ty jeszcze żyjesz!


Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Ku pokrzepieniu serc- " sposoby" na niedrożne jajowody

Obraz
Ten post dedykuję tym kobietom, tym paron, małżeństwom, które zmagają się z problemem niepłodności - a główną przyczyną są niedrożne jajowody. Jeszcze jakieś przeszło 3 lata temu, kiedy dowiedziałam się, że moje jajowody są niedrożne- zawalił mi się cały świat- lekarze nie dawali mi żadnych szans na naturalne zajście w ciąże- cały czas powtarzali- tylko In Vitro, tylko In Vitro i nie ma się co łudzić na coś innego. 1 HSG, potem 2, 3- w tym trzecim coś drgnęło, bo wyszła tylko jednostronna niedrożność- był jakiś cień nadzieji, bo z jednym drożnym też udaje się zajść w ciąże, ale ciąży jak nie było, tak nie było; w międzyczasie zmieniłam już parokrotnie lekarza, który wysłał mnie na laparoskopię diagnostyczną ( a jeśli chodzi o wypłatę z ubezpieczenia PZU za pobyt w szpitalu, niestety PZU nie uznało tego- nawet w tym wypadku Rzecznik Finansowy niczego nie wskórał, gdyż PZU z uporem maniaka cały czas trzyma się tego, że mój pobyt w szpitalu był związany z leczeniem niepłodności, a niepł...
Czytaj więcej

Płacz, smutek, żal... Gorzki smak porażki..

Obraz
Tak naprawdę nie wiem od czego zacząć; długo zbierałam się za napisanie tego wpisu. W sumie nic nowego nie mam do powiedzenia, ale niektóre zdarzenia sprzed kilku lat, dzisiaj znów ujrzały światło dzienne i odnowiły powstałe wtedy rany w sercu... Ale do rzeczy; zmieniliśmy lekarza na innego ( na naszej niepłodnościowej drodze był to chyba 8, czy 9 lekarz); byłam na wizycie i wtedy to został mi odebrany najmniejszy cień nadziei, została ona ze mnie wyssana tak,żeby nie pozostawiać żadnych złudzeń... I tak się obecnie czuję; lekarz rzeczowy, sympatyczny,miły itd. co mnie zaskoczyło to to,że nie pozwolił mężowi wejść ze mną  do gabinetu, kiedy zapytałam go o tą możliwość i zaznaczyłam od razu,że jesteśmy zdecydowani na inseminację. Byłam sama, pan dr nie badał mnie ( bo w sumie i po co, skoro tydzień temu miałam robione USG i wszystko było dobrze)... Lekarz spokojnie przeglądał naszą dokumentację medyczną- najpierw zaczął od wyników męża, potem przeszedł do moich; nagle mówi mi,że ...
Czytaj więcej

I jesteśmy dalej; zrobiliśmy krok do przodu...

Obraz
 Nie wiem czym to jest spowodowane, ale z dnia na dzień czuje, że coraz bardziej ubywa mi sił... Jeju, przecież ja mam 35 lat, a mówię, jak staruszka, która z ledwością stawia kroki... Nie wiem, czy jest to spowodowane przebytym w niedalekiej przeszłości Covidem, czy przyczyna leży jeszcze gdzieś indziej. Może to też przez bardzo szybkie tempo życia, przez uciekający z prędkością światła czas, ani się człowiek nie obejrzy, a już znowu jest noc i tak mija dzień za dniem... Sytuacja związana z Covidem, chyba znudziła się już większości osob; sama bym chciała, aby było jak dawniej. W ostatnim czasie dowiedziałam się o tylu pogrzebach osób, które znałam, czy to osobiście czy tylko z opowiadań; codziennie, nieustannie dziękuję Bogu za to, że i my i moi rodzice wszyszlismy z tego bez większego szwanku... Dobry Bóg czuwał i nadal czuwa nad nami... Jeśli chodzi o krok w przód, to cieszę się ogromnie z tego, że podjęliśmy wspólną decyzję dotyczącą adopcji dziecka. W sumie ja byłam już do te...
Czytaj więcej