Nie otwieraj dzioba, jak nie wiesz o co chodzi...

Siedze sobie w pracy i przeprowadzam z jednym z moich klientów luźna rozmowę- gadaliśmy o różnych rzeczach i nagle on mówi- współczuję Pani, że tyle dni i godzin musi Pani siedzieć w pracy ( bo się zgodziłam żeby  przyjść jutro za koleżankę, a miałam mieć 2 dni wolnego), tłumaczę mu, że po 1 nikt mnie do tego nie zmuszał, po 2 jeśli mam siły, zdrowie i chęci, to czemu nie mam pomóc koleżance, która potrzebuje pilnie wolne- mogę ja kiedyś też potrzebować i też ktoś będzie musiał przyjść za mnie, a po 3 trzeba się cieszyć z tego, że ma się tą robotę- że siedzę w ciepełku, nic nie kapie mi na głowę, nie muszę dźwigać sterty ciężkich skrzynek, nie muszę niczego robić na akord z zegarkiem w ręku itd., a on dalej ciągnie ten temat- w końcu mówi: " miejsce żony jest w domu, a nie zaniedbuje męża, dzieci"; odpowiedziałam: " męża nie zaniedbuję, a dzieci nie mam", wtedy to dopiero zaczęła się lawina słowna z kierowanymi do mnie " oskarżeniami"- tak najłatwiej w życiu nie mieć dzieci, iść na łatwizne, prowadzić wygodne życie, nie mieć obowiązków, żadnych ograniczeń itd.- nie mogłam tego słuchać, bo godziło mnie to w samo serce - chciałam mu wykrzyczeć, że wcale moje życie nie jest łatwiejsze, wygodne, bez ograniczeń itd. i że dała i zrobiła bym chyba wszystko, by sytuacja się w końcu zmieniła i że to, że nie mam dzieci,to nie był mój- nasz wybór, to po prostu zrządzenie losu...mogłam powiedzieć prawdę, ale oprócz tego klienta siedzieli jeszcze inni i nie chciałam mówić takich osobistych rzeczy, wydusiłam tylko: " czasem tak w życiu jest, że małżeństwa są bez dzieci i nic się niestety na to nie poradzi- nie zawsze życie jest takie, jakbyśmy chcieli", klient pokiwał głową niczego nie rozumiejąc- bo jak może zrozumieć osoba, która posiada 2, czy 3 swoich dzieci?! Dlaczego ludzie tak łatwo i szybko oceniają innych? Dlaczego nie zastanawiają się na tym, co mówią, tylko klepią, co ślina przyniesie na język, nie zdając sobie w ogóle sprawy z tego, że mogą tym bardzo ranić swojego rozmówcę...może by mnie to aż tak bardzo nie ruszyło, gdyby nie fakt, że w ostatnich dniach rozpoczęłam nowy cykl- a okres mi się o kilka dni spóźnił i myślałam, że może coś z tego wyjdzie, bo czułam się inaczej niż zawsze, ale nie wzięłam pod uwagę tego, że przecież zażywałam pod koniec cyklu primolut nor, po którym jakoś tak dziwnie się czułam- ciekawe czy przyniesie upragnione efekty.

CO AKTUALNIE U MNIE SIĘ DZIEJE

W poprzednim cyklu zakończyłam etap z okładami borowinowymi i nasiadówkami ze szlamu i ługu ciechocińskiego- ten etap ( trwający 3 pełne cykle) mam już zakończony i raczej nie zamierzam do niego wracać ( mówiąc tak na " świeżo"- chyba niewiele mi to wszystko pomogło- choć mogę się mylić); jeśli chodzi o to, jak się ogólnie czuję, to nie jest najgorzej- jest lepiej niż było wcześniej, ale to też zależy od dnia, bo czasem jest tak, że zmęczenie daje o sobie znać przez cały dzień; spożywam ashwagandę i gotu kolę- te pierwsza w tabletce, a druga w proszku; dalej codziennie ćwiczę mięśnie dna miednicy oraz orbitrek (30minut); podczas wypróżniania podkładam pod nogi miskę lub kosz na śmieci i powiem Wam, że bardzo dużo to daje- ja przynajmniej widzę różnicę, a kiedyś nie byłam co do tego przekonana; jak skończy mi się @, idę do gina po wyznaczenie terminu pobytu w szpitalu na HSG.
Żeby za dużo nie myśleć o tematyce niepłodności, postanowiłam ostatnio zabrać się za angielski- a żeby bardziej się zmotywować, wykupiłam sobie roczny kurs- ( skoro zapłaciłam,to będzie mnie to motywowało do tego, żeby jednak przysiąść nad językiem), kolejnym moim zajęciem jest czytanie i zagłębianie wiedzy na temat mięśni dna miednicy; bardziej zaangażowałam się w moją pracę zawodową i choć bezpośredni mój przełożony tego jak gdyby nie dostrzega, to co jakiś czas dochodzą do mnie słuchy od moich klientów, którym podoba się moja praca i są zadowoleni ze " swojej" kasjerki- w moją pracę wkładam całe serce- miła obsługa, uśmiech, pomocna dłoń, nie dyskutowanie z klientami- nie przekładanie im i nie udawadnianie, że nie mają racji; większość moich klientów- znając mnie i widząc jaka jestem, chyba by nigdy nie przypuszczało, że mam większy problem, bo nigdy nie daję po sobie tego znać, a szczególnie w pracy- choć mam kilku takich klientów, którzy mi bardzo kibicują, którzy czekają na tą radosną informację, którzy z całego serca mi życzą, jak najlepiej, ale o moim problemie nie wiedzą- ja im wtedy, jak o to pytają mówie: " bez obaw, doczeka się Pan" 😁