Fatimska...

"Pierwsza tajemnica fatimska została przekazana dzieciom czerwca 1917 r.Dotyczy ustanowienia nabożeństwa do Niepokalanego Serca Maryi, którebyłoby formą wynagrodzenia i zadośćuczynienia za zniewagi wyrządzoneJej przez grzechy ludzkości. Według relacji Łucji odbyła się następująca rozmowa:

– Czego sobie Pani życzy?

– Chcę, abyście przyszli tutaj 13 następnego miesiąca, abyściecodziennie odmawiali różaniec i nauczyli się czytać. Później powiemwam, czego chcę.

– Bardzo chciałabym, żeby nas Pani zabrała do Nieba.

– Hiacyntę i Franciszka zabiorę niedługo. Ty jednak tupozostaniesz przez jakiś czas. Jezus chce się posłużyć tobą, by ludziemnie poznali i pokochali (...).

– Zostanę tu sama?

– Nie moje dziecko, zbytnio byś cierpiała. Nie trać odwagi, nigdy cię nie opuszczę. Moje Niepokalane Serce będzie twoją ucieczką i drogą, która cię zaprowadzi do Boga.

Druga tajemnica fatimska mówi o wizji piekła, do którego trafiają grzesznicy i o karze, czekającej świat za dokonywane na nim codziennie zbrodnie. Relacja Łucji:

Pani nasza pokazała nam morze ognia, które wydawało się znajdować w głębi ziemi, widzieliśmy w tym morzu demony i dusze,jakby były przeźroczystymi czarnymi lub brunatnymi, żarzącymi sięwęglikami w ludzkiej postaci. Unosiły się w pożarze, unoszone przezpłomienie, który wydobywały się z nich wraz z kłębami dymu. Padały nawszystkie strony jak iskry w czasie wielkich pożarów, bez wagi, wstanie nieważkości, wśród bolesnego wycia i rozpaczliwego krzyku. Naich widok można było ogłupieć i  umrzeć ze strachu. Demony miały straszne i obrzydliwe kształty wstrętnych i nieznanych zwierząt. Lecz i one były przejrzyste i czarne.

Również w drugiej tajemnicy fatimskiej Maryja przepowiedziała wybuch i nieszczęścia II wojny światowej, wystąpienie głodu na rozległych obszarach świata, rozpoczęcie na wielką skalę prześladowań Kościoła i znieważanie osoby papieża.Prosiła o poświęcenie Rosji swemu Niepokalanemu Sercu i o przyjmowanieKomunii Św. wynagradzającej w pierwsze soboty każdego miesiąca.Podkreśliła, że jeśli Ojciec Święty dokona tego poświęcenia, Rosjanawróci się i świat będzie cieszył się pokojem. Wszystkie te zdarzeniamiały poprzedzić nieznane światła na niebie. Tak się stało w nocy z 24na 25 stycznia 1938 r. w wielu krajach Europy, części Kanady i AmerykiPółnocnej widziano niezwykłej jasności  zorze polarna. Według przepowiedni to zjawisko ostrzegło świat przed nową wojną.

Trzecia tajemnica fatimska zrobiła największe wrażenie nadzieciach, jak i na wszystkich, którzy zetknęli się z objawieniami.Pełna treść jak podkreślała Łucja jest "przeznaczona tylko dla samychpapieży". Z początku nie ujawniła ona wszystkich tajemnic, dopiero zanamową kanonika Galamba de Olivera biskupa diecezji Leiria (na tereniektórej leży Fatima) wpłynął na spisanie wszystkich objawień. SiostraŁucja spisała trzecią część tajemnicy fatimskiej na wyraźne żądaniebiskupa, kiedy poważnie zachorowała na przełomie roku 1943 i  1944. Dokument po kilkunastu latach doręczony został Janowi XXIII przez nuncjusza papieskiego w Lizbonie.

Źródła kościelne podają, że między październikiem 1958 a lutym 1959 trzecia tajemnica fatimska została odczytana przez papieża Jana XXIII oraz kardynała Alfredo Ottavianiego, prefekta Świętego Oficjum. Następnie dokument złożono w tajnych archiwach Watykanu.

Treść trzeciej tajemnicy fatimskiej ujawnił publicznie Jan Paweł II  26 czerwca 2000, była w niej mowa o "białym kapłanie padającym od kuli z broni palnej", co część osób odnosi do zamachu na Jana Pawła II z 13 maj 1981r. 

Relacja Łucji:

Zobaczyliśmy w nieogarnionym świetle, którym jest Bóg, "cośpodobnego do tego, jak widzi się osoby w zwierciadle, kiedy przechodząprzed nim", biskupa odzianego w biel "mieliśmy przeczucie, że to jestOjciec Święty". Wielu innych biskupów, kapłanów, zakonników i zakonnicwchodzących na stromą górę, na której szczycie znajdował się wielkikrzyż zbity z nieociosanych belek jak gdyby z drzewa korkowegopokrytego korą; Ojciec Święty, zanim tam dotarł, przeszedł przezwielkie miasto w połowie zrujnowane, pół drżący, chwiejnym krokiemudręczony bólem i cierpieniem, szedł, modląc się za dusze martwychludzi, których ciała napotykał po swojej drodze; doszedłszy do szczytugóry, klęcząc u stóp wielkiego krzyża został zabity przez grupę żołnierzy."

Pozwoliłam sobie dziś, w ramach 13 dnia miesiąca zamieścić tu notkę o Tajemnicach Fatimskich :0)